De herfst is eigenlijk het mooiste jaargetijde in de Alpen; de bomen op de berghellingen kleuren langzaam geel en oranje en zorgen voor die welbekende ‘Indian Summer’ feeling. Als dan ook nog de wind naar het zuiden draait, en warme lucht uit Italië wordt aangevoerd, wordt het tijd je via ferrata gear uit de kast te halen en eropuit te trekken; het kan zomaar de laatste tour van het jaar worden. Wij trokken naar het Rofan gebergte bij het Achenmeer en deden daar de spectaculaire ‘five summits via ferrata’
Vroeg uit de veren
We staan vroeg op vandaag en worden langzaam wakker in de Rofan Bergbahn, die ons gemoedelijk naar de start van de route brengt. Vroeg opstaan voor deze tour is een must; hou rekening met minimaal 4.5 uur klimmen en ongeveer 2 uur wandelen van en naar het bergstation van de kabelbaan. Tel daarbij je noodzakelijke pauzes bij op, en je zit al snel aan 8 a 9 uur wandel- en klimplezier. Het fijne aan deze via ferrata is dat je hem ten allen tijden kunt afbreken. Heb je niet zoveel tijd? Doe dan 2 a 3 toppen in plaats van 5. Deze via ferrata valt in de categorie D; klimervaring en uithoudingsvermogen zijn een absolute vereiste. Heb je nog nooit een via ferrata gedaan? Sla deze dan liever over.
Een uitzicht dat je omver blaast
We beginnen de tocht in de aangeven richting en klimmen omhoog naar de Haidachstellwand. Het eerste klimwerk is licht van aard met passages in de categorie B (licht tot matig). Het uitzicht op de Haidachstellwand is fenomenaal. Door het kraakheldere weer zien we de Grossglockner en Wildspitze. De herfstachtige kleurenpracht doet de rest; wij worden vanaf het eerste moment omver geblazen door zoveel schoonheid.
Afdalen doen we aan de noordzijde. De passages worden nu al moeilijker (categorie C) en onze klimervaring wordt langzaam op de proef gesteld. Eenmaal beneden aangekomen kunnen we ons mentaal gaan opladen voor de koninginnenklim van deze tocht.
Verleg je grenzen op weg naar de Rosskopf
De tweede klim is ook meteen de zwaarste van vandaag: niet alleen qua lengte, maar ook qua moeilijkheid. Wie last heeft van hoogtevrees gaat hier liever niet omhoog. Wie zin heeft in een gezonde adrenalinekick doet zijn helm op, trekt zijn klimuitrusting aan, en speelt deze klim in 1 a 1.5 uur uit. Vanaf het eerste moment pakt deze klim je bij je lurven; het gaat steil omhoog, ruimte om je voeten neer te zetten is er nauwelijks, en voor je het weet kijk je 100 meter recht naar beneden. Tel daarbij het panorama uitzicht over het Zilltertal en de Hohe Tauern op, en een gevoel van extase overvalt je: hoe vet is het dit te kunnen doen?!
Na ongeveer 1.5 uur klimmen bereiken we de top van de Rosskopf, genieten we van het uitzicht en pakken direct door. Er staat nog meer spektakel op ons te wachten.
Afdalen en genieten van het moment
Na de Rosskopf besluiten we nog twee topjes mee te pakken. Ook hier daagt de via ferrata ons uit met steile en lastige passages. Doordat we laat in het seizoen zijn, en de kou langzaam zijn intrede doet, besluiten we de vijfde top te laten voor wat het is. We dalen af naar het bergstation en kijken nog een keer uit over de machtige alpenketen en herfstachtige kleurenpracht. Het is in één woord genieten. Wij komen hier zeker nog een keer terug, wetende dat het eigenlijk niet mooier kan worden dan vandaag.
