Als er over de Ardennen wordt gesproken, denken mensen vaak aan België. Al vergeten ze dan een ontzettend mooi stuk van die regio, namelijk de Franse Ardennen. Dit deel van de Ardennen kan worden gezien als het ruige zusje van de Belgische kant: er zijn minder bezoekers, er is minder toerisme, maar er is veel te ondernemen. In dit artikel vertel ik je hoe ik een lang weekend heb besteed in de Franse Ardennen.
De Franse Ardennen
De Franse Ardennen, in het noordoosten van Frankrijk, zijn een prachtige plek met ruige landschappen, diepe valleien en de mooie Maasvallei. Anders dan de dichtbeboste Belgische Ardennen, vind je hier open ruimtes en steile kliffen. Het gebied is bosrijk: meer dan een derde bestaat uit loof- en naaldbomen. Ze kennen ook een gevarieerde flora en faun: je vindt er herten, wilde zwijnen, zwarte ooievaars, uilen en bevers. En de zonnedauw en veenmosorchideeën groeien er goed. Het gebied ademt geschiedenis – het indrukwekkende kasteel van Sedan alleen al. Het is er rustig en authentiek, mede omdat de tijd er op een charmante manier wat is blijven stilstaan. Je kan er volop genieten van wandelen, fietsen en kajakken in een serene, natuurlijke omgeving. De Franse Ardennen zijn dé plek voor natuurliefhebbers.
Reistip!
De Franse Ardennen liggen lekker dichtbij, op slechts 4 uur rijden van Amsterdam. Of neem de Eurostar naar Parijs en de trein naar Charleville-Mézières, de hoofdstad van het departement Franse Ardennen. Met de Eurostar ben je in slechts 3 uur en 20 minuten in Parijs, en er rijden dagelijks tot 11 directe treinen tussen Amsterdam en de Franse hoofdstad. De trein is niet alleen sneller dan de auto, maar ook veel duurzamer, met een gemiddelde CO2-voetafdruk die 90% lager is dan autorijden*. Bovendien heb je geen last van files en kun je extra veel bagage meenemen. Aan boord kun je genieten van gratis wifi of kun je eindelijk dat boek uitlezen. In de Premium-klasse krijg je zelfs een maaltijd aan je zitplaats, toegang tot lounges, en een internationaal digitaal persaanbod. En dat alles vanaf €35 voor een enkele reis in Standard. Voor meer info over duurzaam reizen met Eurostar, kijk op hun website.
*Bron: Onafhankelijke studie door EcoRes SCRL, juli 2023.
The Packraft Trail
Packraften is een avontuurlijke vorm van watersport waarbij je met een opblaasbare en lichtgewichtkajak – de packraft – rivieren, meren en zelfs wilde stroomversnellingen trotseert. Deze handige, opblaasbare boot kun je makkelijk in je rugzak stoppen, zodat je hem overal mee naartoe kunt nemen tijdens je wandel- of kampeertochten. In de Franse Ardennen is packraften een geweldige manier om de prachtige natuur en schilderachtige waterwegen te ontdekken, ver weg van de drukte. Onderweg is het volop genieten geblazen van de rust en schoonheid van deze ongerepte regio.
De voorbereidingen
We begonnen aan onze packrafttrip vanuit ons basecamp. Daar kregen we onze materialen en werden we onderworpen aan handige instructies. We kregen een rugzak, de opblaasbare raft, een peddel, een opblaaszak en eten voor onderweg. Ook kregen we een tentje toegewezen, die al voorzien was van een slaapmatje en slaapzak. Het enige dat we dus zelf moesten meenemen, waren wandel- en outdoorkleding, waterschoenen, waterdichte jas en broek, waterfles, handdoeken en toiletspullen.
Te water op de Semois-rivier
Na al onze spullen een plekje te hebben gegeven en de instructies in acht te hebben genomen, was het tijd om zelf aan de slag te gaan. We bliezen onze raft op en gingen te water, op de Semois-rivier. Dat opblazen ging aardig snel. We pompten onze raft vol lucht met behulp van een opblaaszak, een techniek die ik zeker ga onthouden voor de volgende keer als ik iets op moet blazen. De rugzak bonden we vooraan op de boot. Een waterflesje en waterdichte zak lagen naast me in de boot. Daar zaten vooral snacks in, die goed van pas kwamen tijdens het raften.
Het raften zelf was ontzettend goed te doen en ging bijna moeiteloos. De stroom nam ons lekker mee en we moesten slechts hier en daar een beetje bij paddelen. Af en toe werd het wel even spannend, vooral als er stroomversnellingen waren of er stenen tevoorschijn kwamen aan de oppervlakte van het water. Ook was er een ‘glijbaantje’ dat voor een natte boot – en dus natte billen – heeft gezorgd. Al zou ik er zo graag nog eens van af willen glijden. Onderweg kwamen we ook nog verschillende vogels en mooie natuur tegen. Zo hebben we ontzettend veel ganzen, zwanen, een ijsvogel en een reiger gespot.
Lunchtijd
Na een kleine 10 kilometer geraft te hebben, meerden we aan bij een dorpje in de buurt. Daar kregen we de kans om onze lunch te nuttigen en ons materiaal te laten drogen in de zon. Het zonnetje was zeker welkom, vooral omdat ik vanaf mijn navel naar beneden nat was geworden. Onze lunch bestond uit een ‘Adventure Food’-pack, een pakketje eten waarbij we alleen nog heet water moesten toevoegen om er een volwaardige maaltijd van te maken. Ik was vooraf wat sceptisch over het goedje, maar dat bleek geheel onterecht. Ik ga het onthouden voor mijn volgende trip, zo lekker was het zelfs.
De terugweg
Nadat wijzelf en onze spullen weer droog waren – met dank aan de niet aflatende zonnestralen – was het tijd om alles in te pakken en op te rollen. Vanaf dat moment stond het hiking-gedeelte op het programma. De rugzak, met daarin alle gear, mijn persoonlijke items en 2 liter water, woog ongeveer 8 kilogram. Met de rugzak stevig om mijn heupen gebonden om het gewicht goed op te vangen, begonnen we aan onze 15 kilometer lange wandeling terug naar het basecamp. Er werden meerdere routes aangeboden om te nemen. Avontuurlijk en optimistisch als we zijn, gingen voor de meest uitdagende route.
Het hike-gedeelte
Aan de hand van de kaart op de Travelbase-app begonnen we aan de wandeling. De rugzak leek in het begin heel zwaar, maar na ongeveer een kilometer wandelen, was ik er al aan gewend en viel het best mee. Tijdens de wandeling liepen we door enkele kleine Franse dorpjes, maar vooral door ontzettend mooie natuur. Het ene moment waren we aan het klimmen in de bossen, het volgende moment wandelden we met lichte tred voorbij prachtig bloemenvelden. De wandeling was prachtig, de waanzinnig mooie vergezichten waren niet bij te houden. Al was het zeker ook best uitputtend. Eenmaal gearriveerd bij het basecamp was ik maar wat blij om aan het kampvuur te zitten, het avondeten klaar te maken en verhalen uit te wisselen met mede-avonturiers.
Van waterpret naar landplezier bij Roc la Tour
De tweede dag begon regenachtig en mistig. Na een lekker Frans ontbijtje van stokbrood en croissants gingen we weer op pad. Dit keer niet met een packraft (hoewel de mogelijkheid er wel was om nogmaals op pad te gaan), maar met onze eigen rugzak om de andere charmes van de Franse Ardennen te bewonderen. De eerste stop was Roc la Tour.
Roc la Tour is een prachtige rotsformatie die midden in het bos te vinden is. De leistenen die er liggen, zijn er al vanaf de prehistorie. Er gaat een legende schuil achter het ontstaan van de stenen, maar dat laat ik je zelf uitzoeken in de Ardennen. Ook gaat Roc la Tour gepaard met een prachtig uitzicht. Al speelde de mist ons wel fel parten tijdens de ochtend dat wij er waren.
Eco-restaurant en brocante
Na de natte wandeling bij Roc la Tour was het alweer tijd voor lunch. We gingen naar O pi d’la Voye, een eco-restaurant en brocante in één. 95% van de producten is biologisch en is afkomstig van een straal van 20 kilometer. Naast een hapje eten of een ambachtelijk biertje drinken, heeft O pi d’la Voye een kruidenierswinkel met kwaliteitsproducten, een kringloopgedeelte met meubels en decoratie die ter plaatse kunnen worden gekocht, en een bijgebouw waar tentoonstellingen of workshops kunnen worden gehouden. Elke maand wisselt het menu en zijn er weer andere lekkernijen te proeven. De gastvrouw en gastheer zijn ontzettend vriendelijk en enthousiast. Na de lunch gingen we namelijk ook een wandeling maken met de gastvrouw, Severine.
Mediteren en blote voeten wandeling
De wandeling begon met een meditatiesessie aan de rand van de Semois. Met het kabbelende water als achtergrondgeluid en het zonnetje in ons gezicht, nam Severine ons mee in een meditatie van 20 minuten. Daarna liepen we op blote voeten terug naar het restaurant. De wandeling op blote voeten is meditatief door bewust gebruik van al je zintuigen. Je hoort de vogels, je ruikt de bloemen en planten, en je voelt de grond onder je. Dit brengt je nog dichter bij de natuur.
Bosbaden
We zijn daarna verder gaan bosbaden door middel van een meditatiesessie met bomen. Door middel van tast kom je in connectie met de boom, waardoor je de kans krijgt om opgepropte emoties en frustraties los te kunnen laten. Persoonlijk heb ik meer rust ervaren in de eerste meditatiesessie, maar deze tweede sessie was zeker ook interessant om mee te maken. Wellicht moet ik het nog eens uitproberen om het beter te kunnen ervaren, dus ik schrijf het zeker nog niet af.
Klimmen en klauteren naar het uitzichtpunt
Na al dat mediteren, was het tijd om de omgeving te verkennen door middel van een wandeling. Severine nam ons mee het bos in. Via smalle paadjes en steile rotsen kwamen we uit op een prachtig uitkijkpunt. Met een groene vallei als uitzicht genoten we van de frisse lucht en de rust die de meditatie ons had gegeven. Het was even klimmen en klauteren om hier te komen, maar het uitzicht maakte dat meer dan waard.
Met gids op pad
Onze laatste dag in de Franse Ardennen sloten we natuurlijk ook af met een mooie wandeling. Samen met een Franse gids werden we meegenomen door de bossen en keken we naar de natuur op een andere manier. Persoonlijk ben ik veel wijzer geworden over de natuur en de Franse bossen, maar ik ben dan ook echt een enorme natuur-leek. Het was in ieder geval heel boeiend om een wandeling te maken met iemand die over bijna elke plant, paddenstoel, steen of boom iets kon vertellen. Mocht je dus de kans krijgen om eens te wandelen met een gids, dan raad ik het van harte aan.
Spreek jij Frans?
Mijn enige opmerking is wel dat het lastig is om in de Franse Ardennen te zijn als je geen Frans spreekt. De Franse Ardennen zijn (nog) niet goed ingespeeld op toerisme, wat betekent dat veel mensen alleen Frans spreken. Dat maakt het dus lastig om een gesprek te voeren, bepaalde activiteiten goed mee te krijgen, of om mensen te leren kennen.
Charleville-Mézières
Voor vertrek met de Eurostar naar huis, namen we nog even de tijd om de hoofdstad van het departement Franse Ardennen in ons op te nemen. Charleville-Mézières heeft een rijke geschiedenis. Charleville-Mézières is vooral beroemd vanwege het Festival Mondial des Théâtres de Marionnettes (Wereldfestival van Marionettentheaters). Dit evenement, dat om de twee jaar wordt gehouden, is een van de grootste en meest prestigieuze poppentheaterfestivals ter wereld. Het trekt artiesten en liefhebbers uit alle hoeken van de wereld en biedt een breed scala aan voorstellingen, workshops, en tentoonstellingen. Wie had dat nou verwacht in de Franse Ardennen?
Het eindoordeel
Mijn eindoordeel is dus: bezoek de Franse Ardennen! Niet alleen is er ongerepte natuur waar je weinig tot geen toeristen tegen zal komen, je maakt er ook nog eens unieke en persoonlijke ervaringen mee. Waar kan je dat nou nog krijgen zo dicht bij huis?
