28 februari werd er op meerdere plekken boven Noord-Europa en het Verenigd Koninkrijk een vuurbal waargenomen. Het bleek een super zeldzame meteoriet te zijn. Op een oprit in het Britse Winchcombe, Glouchester, werd namelijk een stuk van de ruimterots aangetroffen. Volgens het Natural History Museum in Londen komt uit onderzoek naar voren dat het gaat om een samenstelling van materialen die meer inzicht kunnen geven over de vroege geschiedenis van het zonnestelsel en het leven op aarde.
Een totaal unieke gebeurtenis
In totaal hebben wetenschappers bijna 300 gram van de meteoriet verzameld uit het Britse stadje. Omdat de onderdelen zo snel na de val van de meteoriet en in zo’n goede staat zijn teruggevonden, zijn ze te vergelijken met de kwaliteit van gesteentemonsters uit ruimtemissies. Het is uiterst zeldzaam dat delen van een meteoriet met deze kwaliteit op aarde wordt gevonden.
De ingrediënten van ons leven
De wetenschappers hebben het materiaal inmiddels onderzocht en lieten weten dat het gaat om een koolstofhoudend chondriet. Het zegt ons niet zoveel, maar blijkbaar is dit één van de meest primitieve en ongerepte materialen in het zonnestelsel. Het staat erom bekend organisch materiaal en aminozuren te bevatten, wat ook de ingrediënten van het leven zijn.
De wetenschappers geven aan dat meteorieten veel ouder zijn dan welk gesteente dan ook van de aarde. Ze reizen meestal eerst duizenden jaren door de ruimte voordat ze worden gespot en ‘gevangen’. Blijkbaar komen bijna alle meteorieten van asteroïden. Dit zijn overgebleven bouwstenen van het zonnestelsel, die ons kunnen vertellen hoe de planeten zijn gevormd. Deze ruimterots was vergelijkbaar met het monster dat onlangs vanuit de ruimte naar de aarde werd teruggebracht door de Japanse Hayabusa2-missie. Op die manier kan er uiteindelijk nog meer informatie uit de rotsblokken worden ontleend.
Een heldere vuurbal
Er zijn ongeveer 65.000 meteorieten bekend in het ruimtestelsel rondom de aarde. Als kosmische objecten door de atmosfeer reizen, produceren ze soms een heldere vuurbal voordat ze op aarde landen. Doordat deze vuurbal werd gezien door vele ooggetuigen en werd vastgelegd op diverse bewakingscamera’s, kon de locatie van de meteoriet in het zonnestelsel worden bepaald. Zo weten we nu dat de meteoriet met bijna 14 km per seconde door de ruimte reisde, voordat hij de atmosfeer van onze aarde raakte en uiteindelijk op de oprit in Winchcombe viel. Andere stukken van de ruimterots zijn in de omgeving teruggevonden.
