Het melkwegstelsel is een prachtig fenomeen. De schitterende sterren aan de hemel met een betoverende gloed eromheen. Het is echter niet makkelijk om dit fantastische natuurverschijnsel op camera vast te leggen. Daarom helpen wij je daarmee, zodat jij het melkwegstelsel kunt fotograferen. We hebben het eerder al gehad over de voorbereiding en uitrusting, maar nu gaan we wat dieper in op het daadwerkelijk schieten van de foto’s.
Let op: Deze uitleg gaat over het schieten met een crop-sensor DSLR op instapniveau en een basislens.
Ver Sprill’s methode voor het fotograferen van het melkwegstelsel
De uitleg in dit artikel is geïnspireerd door de uitleg van fotograaf Michael Ver Sprill, ook wel Milky Way Mike genoemd. Hij maakte een soort basisgids voor het fotograferen van het melkwegstelsel. Hij gebruikte een Nikon D7100 en een 18-55mm f/3.5-5.6-kitlens. Bij het gebruiken van deze camera moet je relatief kortere belichtingen bij hogere ISO’s maken, om lichtsporen van de sterren in je foto’s te voorkomen.
Als eerste moet je zorgen voor focus. Dit kun je verkrijgen door een zaklamp of hoofdlamp te gebruiken en door ver genoeg van het onderwerp op de voorgrond te gaan staan. Het doel is om voor een scherpe voorgrond en lucht te zorgen. Om de afstand die je minimaal aan moet houden, om oneindig scherp te stellen, te berekenen kun je apps als PhotoPills gebruiken. Wanneer je gebruik maakt van de Nikon D7100 en de 18mm-kitlens wordt er aangeraden om een minimale afstand van 15 meter tot het onderwerp op de voorgrond aan te houden.
Vier stappen die voor prachtige foto’s zorgen
Stap 1 – Zet je camera op een statief of een stevige plek, waar hij perfect stil blijft staan. Om ervoor te zorgen dat de voorgrond zo scherp mogelijk is en zo min mogelijk ruis bevat, kun je het beste de zelfontspanner gebruiken. Op die manier voorkom je beweging van het indrukken van de knop. Daarna stel je je camera in op de bulb-modus en verlaag je je ISO. Hiermee maak je een lange belichting voor alleen de voorgrond. Voor de eerste opname gebruik je de volgende instellingen: 18mm, f/4, ISO 1600 en 120s.
Stap 2 – Voor het beste resultaat moet je 5 tot 15 opeenvolgende foto’s maken. Zorg ervoor dat ze direct achter elkaar worden gemaakt. Met stacking programma’s als Starry Landscape Stacker en Sequator worden de lucht en de voorgrond van elkaar gescheiden, zodat de lucht en de sterren volgen en stapelen. Ook de voorgrond wordt gestapeld. Dit zorgt ervoor dat de beelden samen worden gemiddeld waardoor ruis wordt verminderd. Je moet zelf op zoek gaan naar de juiste sluitertijd. Zorg ervoor dat deze kort genoeg is om scherpe sterren te fotograferen. Dit betekent wel dat je de ISO-waarde moet verhogen tot tussen de 3200 en 25600.
Stap 3 – Na het maken van de foto’s importeer je ze in programma’s als Starry Landscape Stacker of Sequator.
Stap 4 – Ook al ziet een foto er na het stacken goed uit, de voorgrond kan nog steeds worden verbeterd. Neem daarvoor de voorgrond met een lange belichtingstijd en meng deze over de gestapelde voorgrond. Hierdoor ontstaat een nog schoner landschap. Overvloeien kan met werkelijk elk programma dat maskeren toestaat. Denk hierbij aan Photoshop, Affinity etc.
Vergeet niet; fotograferen en nabewerken vergt oefening. Verlies dus niet meteen de moed wanneer de eerste foto’s niet zijn zoals je zou willen. Blijf oefenen en het belangrijkste; geniet!
