Wel eens van een skihuttentocht gehoord? Voor mij bleek het dé manier om héél véél wintersport in één vakantie te beleven. Afgelopen winter gaf ik mijn favoriete vakantie een verrassende, nieuwe twist: ik ging op skihuttentocht in Oostenrijk. Hoe dat was, vertel ik je in dit artikel.
Op avontuur
De wekker gaat op een tijdstip dat ik gewoonlijk de klok niet zie. Slaapdronken prop ik ondoordacht nog wat laatste spullen in mijn met zorg ingepakte rugzak. Slechts het hoognodige heb ik bij me voor een week op de piste, want mijn tas mag vooral mijn skiprestaties niet in de weg zitten. Als ik een berichtje krijg dat mijn lift voor de deur staat, stap ik in een auto met twee onbekenden. Bestemming: Sankt Johan in Tirol. Het avontuur is begonnen.
Waar ben ik aan begonnen
Na een gezellige heenreis, ontmoet ik op het terras van de eerste hut de gidsen en medereisgenoten voor deze week. Ze zijn van alle leeftijden, komen uit heel Nederland en reizen samen met vrienden, familie of, net als ik, alleen. We zijn met 14, een grotere groep dan normaal. Gelukkig voor mij, want ik heb me daardoor zeer last-minute nog kunnen aanmelden. Het wordt al snel duidelijk dat we eenzelfde enthousiasme delen voor de bergen en daar van af glijden, dus dit kan niet misgaan. Deze groep blijkt ook nog eens mooi in balans met een gelijk aantal skiërs en snowboarders. Ja, als snowboarder kun je dus ook al op skihuttentocht in Oostenrijk.
Tijdens het diner leren we elkaar beter kennen. Ik blijk niet de enige met gezonde spanning én enorm veel zin in deze trip en er zijn gelukkig meer mensen die zich afvragen; ‘hoe werkt dit eigenlijk, kan ik jullie straks wel bijhouden en heb ik de juiste spullen bij me?’ Ik ben zo druk bezig met namen, verhalen en de gezelligheid dat ik maar half mijn eerste avond uitzicht meekrijg vanaf het hutje op de berg.
Skiën met bagage
De volgende dag sta ik op een tijdstip waarop de liften in het gebied nog gesloten zijn, vol goede moed klaar voor de eerste afdaling. Het voelt wat onwennig, want alles wat ik de komende dagen nodig heb, draag ik bij me op mijn rug. Benieuwd hoe snel ik me stoor aan dat extra setje sokken. Die onwennigheid is trouwens snel vergeten als ik zie dat de pistes er strak en uitnodigend bij liggen. Ik hoef toch alleen maar naar beneden en met een zwaardere tas gaat dat vast sneller.
Snelcursus loslaten
Deze week mag ik zorgeloos achter een gids aan skiën. Dat komt goed uit want we doorkruisen deze week meerdere gebieden en een groot deel van de route is onbekend terrein voor me. Normaal pak ik dan in de lift de kaart van het gebied erbij, of ga ik boven aan de berg eens bedenken wat een geschikte route is om ‘niet verkeerd uit te komen’. Nu merk ik hoe snel mijn hoofd leeg is als iemand anders weet waar we heengaan. Mijn volledige aandacht kan naar de piste, de uitzichten en naar wegdromen. (Heus wel met een schuin oog op gids en mede-pistegenoten.)
Skigebieden ontdekken
Of we even op adem willen komen met koffie? Nou zeg ik nooit nee tegen koffie, maar vandaag pak ik liever een liftje extra. De groep bepaalt het tempo, ofwel we skiën lekker door en lunchen dan op een zonnig terras. De kop is eraf, dit gaat heel erg leuk worden.
De middag brengt meer mooie pistes en een volgend skigebied. In het dal staat de taxi al klaar. Binnen een kwartier staan we bij de lift van een ander skigebied dat we weer naar hartenlust mogen verkennen. De komende dagen zullen we bekende en minder bekende pareltjes aandoen in Salzburgerland en Tirol, zoals Saalbach-Hinterglemm, Zell am See, Kitzbuhel, Westendorf en Ellmau.
Huttenleven
Aan het eind van de middag bereiken we de hut. Deze reis hoef ik geen reserve energie aan te spreken voor de afdaling naar het dal of het halen van de laatste lift terwijl het eigenlijk nog nét iets te leuk is in de bar op de piste. En dat is nog maar een bijkomstigheid van overnachten op de berg.
Pas als ik de knusse hut binnenstap, merk ik hoe heerlijk vermoeiend het is, een hele dag buiten mijn lievelingsactiviteit uitoefenen. Het is gezellig in de hut. Mensen spelen spelletjes, drinken Weizen en voeren levendige gesprekken. Ook allemaal tegelijk. Terwijl de pistes leeglopen omdat het licht buiten langzaam uitdooft, is er dus nog volop leven in de hut op de berg. Er gaat hele wereld voor me open. En afzien is het allerminst, want alles wat je nodig hebt, is hier aanwezig; een warme douche, een goeie maaltijd en een lekker bed.
Ik voel me rozig worden na een warm drankje, en als we uitgebreid hebben gegeten met de groep, ben ik meer dan voldaan voor vandaag. De nieuwsgierigheid naar een potje nagelen kan tot morgen wachten, al zing ik nog wel een schlager (of twee) mee, voor ik tevreden mijn bed op zoek.
Routines en afwisseling
Dit soort dagen herhalen zich een week lang op een verrukkelijke manier. Elke dag een eerste spoor maken op de berg, anekdotes van de gidsen, samen eten en ’s ochtends wakker worden op een witte berg.
De variatie zit hem in het ontdekken van skigebieden, de verrassing van weer een nieuwe hut en dat er soms verse sneeuw valt over al geprepareerde pistes. En natuurlijk dat de gezelligheid in de groep stijgt. Het schept een band als je elkaar een week lang langs spannende stukjes piste praat, of op mooie uitzichten wijst. Als je de dag samen begint met yoga oefeningen, liften deelt en ‘de vakantie hit’ zingt om te vieren dat we weer een dag actief (en zonder al te veel kleerscheuren) van de berg sjeesden.
Zo’n skihuttentocht in Oostenrijk biedt dus niet alleen een unieke manier om je wintersport te beleven, maar creëert ook onvergetelijke momenten en een bijzondere band met je reisgenoten. Terwijl de dagen voorbijglijden en actie, ontspanning en nieuwe ontdekkingen zich afwisselen, maak je een reis die elke wintersportliefhebber een keer zou moeten meemaken. Voor mij raakt het de kern van wat wintersport zo magisch maakt. Kort te omschrijven als een bijzonder gelukzalig gevoel.
Skisafari en toerskiën
Nog even praktisch. Als je nu denkt, skihuttentocht, is dat zoiets als skisafari of toerskiën? Niet helemaal. Op skisafari ontdek je vaak wel meerdere gebieden, maar slaap je in het dorp. Bij toerskiën verlaat je de pistes, dat doen we niet op (deze) skihuttentocht in Oostenrijk.
Alpex skihuttentocht in Oostenrijk
Mijn skihuttentocht avontuur in Oostenrijk is uitgedacht en een groot succes geworden door Jaap en Frits van Alpex. Deze enthousiaste 30-ers ontmoetten elkaar in 2015 in Fiss (Oostenrijk), waar ze werkten als skileraar. Terwijl ze zich volledig stortten op het wintersportleven, trokken ze de gezamenlijke conclusie dat ze hier meer uit konden halen: zoveel mogelijk tijd doorbrengen in de sneeuw en groepen begeleiden.
Zo kwamen ze op het idee om een skihuttentocht te organiseren. Zo’n idee dat je zelf had willen bedenken, maar waarvan je blij bent dat zij het tot in de puntjes hebben uitgewerkt. Het concept bestond op dat moment al in Italië, maar dit zijn échte Oostenrijk liefhebbers. Jaap en Frits knoopten Oostenrijkse gebieden aan elkaar, verkenden routes en testten hutten tot ze de ultieme reis hebben samengesteld. Geloof me, die reis wil je een keer maken.
