De bekendste berg in het Jungfrau-gebied in het Zwitserse Berner Oberland, is zonder twijfel de Eiger. Vergeleken met de Jungfrau en Mönch is de Eiger een kleinere berg, maar dat maakt de uitdaging niet minder groot. Sterker nog: de Eiger is ongetwijfeld de moeilijkste om te beklimmen. De grootste uitdaging is de super steile noordwand. Het is zelfs de gevaarlijkste route van Europa. Om een beeld te krijgen van het uitzicht en de sfeer, die veel bergbeklimmers, waaronder Heinrich Harrer en Ueli Steck, op de Eiger hebben gezien (zonder je leven cruciaal te riskeren), heeft de Jungfrauregio nu een perfecte oplossing: Via Ferrata Rotstock op de Eiger.
Via Ferrata op de Eiger
Via Ferrata op de Eiger: met het treintje omhoog
Vanuit Grindelwald neem ik het treintje naar Kleine Scheidegg in het sluimerende herstzonnetje. Deze gaat steil maar gestaag omhoog, mijn oren ploppen. De Eiger noordwand doemt langzaam op. Omringd door Aziaten die de Top Of Europe voor zichzelf willen zien, stap ik op de Kleine Scheidegg over op de Jungfraubahn. Dit heeft als eindbestemming de Jungfraujoch, the Top of Europe, die een prachtig uitzicht op Berner Oberland biedt. Maar ik stap al uit bij het Eigergletscher-station.
Het benaderen van de noordwand
Vanaf daar is het een korte maar uitdagende wandeling van ongeveer 45 minuten naar het begin van de Rotstock via ferrata op de Eiger. Onderweg bewonder ik de massiefheid van deze ‘moordwand’. Wanneer ik bij het begin van de Rotstock via ferrata aankom, voel ik me alsof ik aan de voet van de werkelijke Eiger noordwand sta, wat gedeeltelijk waar is. Waar de Eiger met zijn 3970 meter zo hoog en massief is, is de kleine westelijke hoek ervan de Rotstock, met ‘slechts’ 2662 meter.
Tijdens de via ferrata word je in de gaten gehouden door de Eiger
Zodra je in de schaduw van de Eiger klimt, heb je het gevoel dat je bij de echte bergbeklimmers hoort. De via-ferrata is technisch niet moeilijk, maar ergens heerst de koude, grimmige sfeer van de moordwand.
De via-ferrata is 260 meter hoog en duurt ongeveer anderhalf uur. Het begint met een paar ladders om het steilste deel te af te leggen. Daarna wordt het gemakkelijker met alleen kabels die je langs de granieten wanden leiden. Je klimt tussen de Eiger en de Rotstock in. Het prachtig gevormde graniet verrast me regelmatig, en de ijzige stukken langs de route maakten de klim niet eenvoudiger maar zeker mooier.
Ik had het gevoel dat ik er net in begon te komen, toen ik de rotsen aan de boven me al op zag lichten door de zon. Dit betekende dat ik de westkant al had bereikt, en mijn avontuur bijna voorbij was. Meteen nadat je over de rand van de noordwand bent geklommen, het zonlicht in, gaat er een last van je schouders. Alsof de Eiger je niet meer in de gaten houdt.
Het bereiken van de top van de Rotstock
Vanuit het westelijke zadel is het maar een paar minuten naar de top van de Rotstock. Deze bescheiden top heeft een gebroken kruis maar biedt een geweldig uitzicht over Berner Oberland. Zonder de beroemde Eiger, Mönch en Jungfrau op de achtergrond voor de verandering, omdat je vanuit hun richting kijkt.
Een alpinisten afdaling
De afdaling was steil, maar werd heel gemakkelijk gemaakt door de vaste touwen die je hielpen om het grote granieten trapje naar beneden te nemen. Op de terugweg naar de Eigergletscher heb je een prachtig uitzicht op de Eiger-gletsjer zelf.
De afdaling over de westflank, is wat de bergbeklimmers ook gebruiken om de afdaling vanaf de Eiger-top te maken.
De totale tijd, vanaf het Eigergletscher station en terug, is drie uur, inclusief anderhalf uur aan via ferrata. De via ferrata op zichzelf is eenvoudig, maar de omgeving maakt het spectaculair. Je hebt je eigen mini-noordwand ervaring!
P.s. #1 Via Ferrata fans
In de Alpen vind je meerdere fantastische plekken om aan Via Ferrata te doen. Check bijvoorbeeld ook Via Ferrata Rock du Vent in het Franse Beaufortain eens.
P.s. #2 Volg Daphne
Wil je dit artikel liever in het Engels lezen, check dan de website MountainAquarius van Daphne. Ze schrijft regelmatig toffe updates over haar leven in de Zwitserse bergen en de reizen die ze onderneemt.
