Oké misschien denk je nu: ‘Hè? Mijn snack van de frietboer?’ Geloof me, je bent niet de eerste die dit denkt. Maar we hebben het hier natuurlijk wel over de plant en niet over je frietsnack. De berenklauw is een geslacht van ongeveer zestig soorten tweejarige en overblijvende kruiden in de schermbloemenfamilie. De naam van de berenklauw verwijst naar de handspletige vorm van de bladeren, die lijken namelijk een beetje op een ‘klauw’. In Nederland en België twee soorten in het wild aantreffen: de reuzenberenklauw én de gewone berenklauw. Vandaag gaan wij jou er het een en ander over vertellen.
De berenklauw, hoe zien ze eruit?
Wist je dat de reuzenberenklauw wel 5 meter hoog kan worden? In de maanden tussen juli en september staat de plant in bloei en heeft het paraplugrote, witte bloemschermen met een diameter tot wel 50 cm. De enorme bladeren zijn behaard en de stengel is rood gevlekt. De gewone berenklauw ziet er iets ‘vriendelijker’ uit. Deze wordt namelijk maar 2 meter hoog en heeft geen rode vlekken op de stengel.
Is de berenklauw gevaarlijk?
De berenklauw groeit op verschillende plekken. Je vindt hem het meest langs autosnelwegen, maar hij komt ook voor langs dijken, sloten, bermen en bosranden. De sap van de plant van de berenklauw bevat furocoumarinen. Wat zijn furocoumarinen? Dit is een groep chemische verbindingen die sommige planten aanmaken om zich te beschermen tegen insectenvraat. Dit klinkt opzich niet heel erg, maar je wilt toch echt liever niet met dit sap in aanraking komen. Na contact met het sap kan je namelijk binnen 48 uur last krijgen van rode jeukende plekken, zwellingen en zelfs blaren. De stoffen die voor deze vervelende pijntjes zorgen worden geactiveerd door zonlicht. De huid kan er dan uitzien als een brandwond. Het duurt wel 2 weken voordat de wond is genezen. Vermijd dus vooral de zon, wanneer je in aanraking bent gekomen met de plant. En, zorg ook zeker dat het sap niet in je ogen terecht komt, in sommige gevallen kan je er namelijk permanent blind van worden.
Wat je wel en niet kan eten van de plant
Je denkt misschien: ‘Die plant is giftig! Die kan je toch niet eten?’ Maar niets is minder waar. De stengels van de gewone berenklauw zijn namelijk wel eetbaar. De stengels smaken een beetje naar komkommer gemengd met kokos en mandarijn. Je kan de stengels dus wel gewoon eten. Pas wanneer de eerste bladeren eraan komen is de plant giftig en ontstaat het sap. Maar, om het zekere voor het onzekere te nemen, kan je natuurlijk ook gewoon lekker naar de frietboer gaan.
Wil je graag meer weten over hoe je bijvoorbeeld kan testen of je planten kan eten? Klik dan hier.
